Öğretmen…Bu sözcüğü her duyuş yedi yaşıma geri dönüştür benim için; o heyecanlı minik kıpırdanışıma kuvvetli bir tebessüm ve ilk:korkmamayı öğrenişim…Kocaman bir yabancıyı küçük dünyama kabul edişim sonra,annem babam kadar hem de…İlk arkadaşım…Bugüne atılan her adıma gizli destekçim arkamda;öğretmenim…
Mesleğimin ilk yıllarımda olduğumu onurla söylemekten hiç çekinmiyorum.Çünkü ben... yedi yaşımdan beri biriktiriyorum yaşamı,sadece dört yıllık aldığım mesleki eğitimle değil,alakalı alakasız tabi tutulduğum sınavlarla değil;bir çocuğun dünyayı değiştirebileceğinin inancıyla…kalbimle…25 yıllık hayat terbiyemle…Bugün küçümsenen öğrenci sıralarına 16 yılımı verdikten sonra ömrümü adayışım bundandır…Ve bundandır dili,dini,ırkı,kirliliği bahane edilerek yukardan bakılan ‘’ÇOCUKLARA’’ sıkı sıkı sarılışım…
‘Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum’ diyen Hz.Ali’yi özleyerek bir kez daha söz veriyorum kendime;haksızlığı doğru diye göstermeye çalışan herkese ve her şeye rağmen,öğretmeyi sevmekten vazgeçmeyeceğim!
Mesleğimin ilk yıllarımda olduğumu onurla söylemekten hiç çekinmiyorum.Çünkü ben... yedi yaşımdan beri biriktiriyorum yaşamı,sadece dört yıllık aldığım mesleki eğitimle değil,alakalı alakasız tabi tutulduğum sınavlarla değil;bir çocuğun dünyayı değiştirebileceğinin inancıyla…kalbimle…25 yıllık hayat terbiyemle…Bugün küçümsenen öğrenci sıralarına 16 yılımı verdikten sonra ömrümü adayışım bundandır…Ve bundandır dili,dini,ırkı,kirliliği bahane edilerek yukardan bakılan ‘’ÇOCUKLARA’’ sıkı sıkı sarılışım…
‘Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum’ diyen Hz.Ali’yi özleyerek bir kez daha söz veriyorum kendime;haksızlığı doğru diye göstermeye çalışan herkese ve her şeye rağmen,öğretmeyi sevmekten vazgeçmeyeceğim!
Başka yazıda görüşmek dileğiyle...
