Kişide ilk nereye bakarsınız?? Kaşı, saçı, ağzı, burnu, orası, burası .....
Sizi bilmem ama benim ilk baktığım yer GÖZLER!! "Kişinin her halini anlatır gözler bakıpta görmeyi bilirseniz".
Annem çok kızar benim bu tavrıma ve; "insanların gözünün içine o kadar bakma ayıp" der kendimi bildim bileli.
Annem de kendine göre haklı. Onun yetiştiği ortamda kadın kısmı biraz mahçup olmalı. Herşeyi çok merak etmemeli ve biraz geri durmalıymış. Haklı tabiki. Tamamiyle olmasa da bende katılıyorum bu fikirlere.
Bu sebepten her kelamımda diyorum ya; *KADIN GİBİ KOKMALI KADINLAR*.
Kulakları çınlasın anamın hiç gönlüne göre bir kız olamadım. O beni klişe kalıplara sokmaya çalıştıkça ben iç sesimi dinleyip kalıpları kırmayı ve yüreğimin sesini dinlemeyi seçtim. Pişman mıyım? TABİ Kİ HAYIRRR!!
Annemle olan tatlı çakışma hallerimi yazsam, dünya edebiyat listesinde iyi bir yer bulur inanın.
Evet birini tanımanın en iyi yolu gözlerinin derinliklerine yapılan seyahat ile olur BENCE. Bu sebeptendir bilhassa yeni tanıştığım kişilerle ve insanlarla sohbet ederken gözlerinin içine kayıtsız şartsız bakarım. Onlar herşeyi ele verir. Yalanı, doğruyu, korkuyu, kötülüğü, iyiliği, sevgiyi, çıkarı, huzuru, vs vs...
##Sahte sözler ne kadar süslemeye çalışsa da gerçek ruh halini gözler ele verir herşeyi.
##En acılı günlerde kiralanan tebessümler ve arsız kahkahalar da işe yaramaz içinize akıttığınız gözyaşlarınızı gizlemeye, karşınızda göz okuyucusu bir dostunuz varsa.
Bu sebepten dostlarınızın gözlerine sık sık ziyarette bulunun. Var mı yok mu bir hüzün hali diye kontrol edin.
Dedim ya GÖZLER ÇOK ÖNEMLİ. Boşuna değil adına şiirler, şarkılar yazılması. Boşuna değil kutsal ve nurlu organ kılınması. Var bir kerameti elbette değerini anlayana.
Şu insanoğlu ota b... ayırdığı maddi ve manevi çabalarını, zamanını birazda gözlerde ki acıyı ve hüznü anlamaya ayırsa ne hoş olurdu.
Bu ara ne çok ihtiyacımız var "göz okuyucusu dostlara".
Hayatımızda ki savaşlar ve ölümler bitmez belki, ama acılarımız hafifler huzur veren gözlerle.
Bakarken, çözümlerken ve tanırken çok mutlu olduğum bir gurup var. Bu gözlerin derinliklerine baktıkça ne büyük bir cevherin kalıplar arasına sıkıştığını anlarsınız ve onu keşfetmenin, gün yüzüne çıkarmanın hazzını yaşarsınız.
Baktıkça tanırsınız, tanıdıkça mutlu olursunuz, güç bulursunuz, beslenirsiniz.
Bu gözlerin sahipleri konumlarından dolayı, hayatın onlara sunduğu zorluklardan dolayı veya aile geleneğine sadakatinden dolayı sert görünürler.
Düşünün büyük ve güçlü bir ailenin önemli bir mensubu olan kişi ister istemez ciddi ve sert olmak zorunda.
TOPLUM VE AİLE BUNU İSTER VE BU MİSYONU YÜKLER KİŞİYE.
Herkes bir *destuuur* deyip öyle karşısına çıkar. Pek gülmezler. Az ve öz konuşurlar. Biraz sohbet ettikten sonra ne kadar güzel, anlamlı, değerli, insancıl ve coşkulu kalpleri olduğunu görürsünüz gönül gözünüzle.
Her bakılan göz bu güzel düşüncelere salmıyor bizi elbette.
Bir de öyle gözler vardır ki, bir bakarsınız sonra bir daha bakmamak için ALLAH ALLAH NİDALARI ile kaçacak delik ararsınız. "Allahım benden kırk memleket öte gitsin" diye el açıp dua edersiniz.
Kendini ne kadar allayıp pullasa da en ucuzundan emanet yalanlarla fayda ve itibar etmez nazarınızda.
Çünkü gözleri ele verir kalbinin ve beyninin en berbat, en kokuşmuş bir bataklıkta debelendiğini.
**Dostluk tespitimdir gözlerin derinliklerine bakarak yaptığım sohbetler **
TAVSİYE EDERİM...
