Huri Aslan

Tarih: 17.03.2014 00:00

BADEM AĞACI

Facebook Twitter Linked-in

Bir  tek kelimeye muhtaç olur bazen içimizdeki her şey,ruhun dilini açmaya, kalbin sesini  duyurmaya;bir kelime… Bu hatalar,bu günahlar, bu yanılışlar… Bu  yaşamayı sevmediğimiz hayat hem de vazgeçemediğimiz nefes almalarımız…Anlatılmayı isteyen her şeyin mühürlendiği yanımızın;  harfleri, heceleri, kelimeleri… Yeniden yeniden okumamak için bi kere söylemek gerekir oysa… Hiç fark ettiniz mi anlatılmamış rüyalar hep gerçek olacağını sanır… Bir kelimeyle çözülecek kadar karıştırdınız mı hayatınızı? Olanı, olmayanı, hiç olmayacağı,  umut edileni, umudu kestiğinizi, bir ölüye yakılan ağıdı düşündünüz mü? Söylenenler mi daha kuvvetlidir gerçekliğinde, susulanlar mı?

Şarkılar, şiirler, romanlar, kitaplar, aşklar, efsaneler hepsi bir kelimeyle doğarken ; anlatılmaya cüret edilmeyenler öleniyle mi gömülür, yoksa sahibine miras mıdır o susulmuş sözler?

Bazen bir şey yapmayı istersiniz, tek bir sefer için, heves değil; şeytansı hiç değil, sadece çocukluğa duyulan özlemin harekete dönüşmüş biçimi: sorumsuzca,sonunu,sonucunu,nedenini düşünmeden yapmaya karar verdiğiniz bir şey;mevsiminin ilk çağlasını hasretle,sevgiyle, iştahla ,sayısızca annenizi umursamadan gizlice yemek gibi…Sonra keskin bir sancıyla iki büklüm olduğunuzda,geçmiş olduğunu bilseniz de hatırlarsınız; böyle öğrenmiştiniz  yaşamayı…Her şeyin göründüğü kadar leziz kalmayacağını her davranışın bir sonucu olacağını bir yumruk yemişçesine, içiniz acıdığında anlarsınız…Ağlayarak avunamayacağınızı, hele kimse tarafından( anneniz tarafından bile) avutulamayacak  kadar büyüdüğünüzü fark ettiğinizde;sarsılıp o özlem duyulacak çocukluklardan çok uzak olmanız gerektiğini idrak edersiniz…

Koca bi hayat öğretisi olur işte o zaman bir badem ağacı; pembe çiçeklerini açtığında sabırla beklemeyi,çiçeğinde sakladığı meyvesine hayret ederken kıyamamayı ve acımayı, olgunlaştığında bi kaç taneye hamd ederken,kanaat getirmeyi,mevsimi geçtiğinde umut etmeyi öğretiyor yeni mevsimlere…

Eğer hala yaramaz bir çocuk değilseniz, susan kelimelerinize saygılı olun…
 

Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —